Als je een lofpsalm leest of meezingt, bijvoorbeeld Psalm 111: wat doet deze lof op God jou dan?
Geeft die iets weer van wat jij zelf beleeft?
En wat beleef je dan?
Is die vraag je te direct? Toch is het heel goed om erover na te denken.
Het is namelijk van levensbelang welk antwoord past bij jouw leven.
Ongemak en twijfel
Misschien word je verlegen bij zo’n vraag. Misschien zing je helemaal niet graag psalmen – maar zeg je dat liever niet hardop. Het zou kunnen zijn dat je maar weinig of geen verband ziet met je eigen werkelijkheid, en vind je het lastig om aan God te denken. Misschien twijfel je zelfs of Hij er wel is, laat staan: er voor jou is.
Dan is het heel belangrijk dat je toch op zoek blijft: in de Bijbel, in kerkgang, in gesprekken met gelovigen – en ik hoop en bid dat je zo de God van je leven (terug)vindt. Want Hij is de Enige bij wie je geluk en vrede kunt vinden.
Problemen met de afstand in (1) taal en (2) geschiedenis
Maar het kan ook zijn dat je echt wel gelooft in die geweldige God, die hemel en aarde gemaakt heeft, en die om Jezus’ wil jouw God en Vader is. Dat je Hem liefhebt en wilt dienen. Maar toch problemen hebt met zo’n psalm. Die staat zo ver van je af.
- Bijvoorbeeld door de taal: de taal van Bijbelvertaling en psalmboek verschilt nogal van ons ‘gewone’ taalgebruik. Zoals in Psalm 111; daar wordt bezongen hoe God is, hoe geweldig zijn werken zijn, wat Hij voor ons gedaan heeft – maar je kunt je er zo weinig bij voorstellen. Wat betekent het bijvoorbeeld dat Hij ‘heilig en geducht’ is, en ‘zijn verbond verordend’ heeft?
- Of doordat de psalmen geschreven zijn in de tijd van het Oude Testament, en niet lijken te gaan over ons, voor wie het Nieuwe Testament (dat vertelt over de Here Jezus) nu juist het verschil maakt.
Ook dan is het heel belangrijk om er samen over door te praten. Zodat je leert zien wat de HERE je ermee wil zeggen! En daarin Hemzelf ontmoet, in al zijn majesteit en goedheid. En je dat zelfs leert naspreken in je eigen taal, in de taal van je hart.