Wat is een nazireeër?
Nazireeër betekent: ‘afgezonderde’. Iemand die apart gezet was voor het dienen van de HERE.
In Numeri 6:1-21 worden de regels ervoor beschreven. De belangrijkste kenmerken zijn:
- Verbod van alcoholische drank, zelfs van alles wat afkomstig is van de wijnstok. Net zoals priesters geen alcohol mochten drinken wanneer ze dienst deden (Leviticus 10:8-10).
- Geen hoofdhaar afscheren.
- Geen dode aanraken. Dat was een regel die ook voor de hogepriester gold.
We lezen in de Bijbel verder niets over speciale taken die nazireeërs hadden. Wat dat betreft kunnen we ze niet vergelijken met monniken of kloosterlingen.
Hoe werd iemand nazireeër?
We lezen in de Bijbel over verschillende manieren waarop iemand nazireeër kon worden:
- In Numeri 6 wordt beschreven hoe iemand, man of vrouw, voor een bepaalde tijd nazireeër werd door een belofte te doen. Aan het einde van die periode moest hij of zij dan offers brengen.
- Simson wordt op een bijzondere manier een nazireeër: hij wordt door de HERE Zelf daarvoor aangewezen, al voor hij geboren wordt. En dat niet voor een bepaalde periode, maar levenslang.
- Ook Samuël lijkt levenslang een nazireeër te zijn, maar dan doordat zijn moeder zoiets belooft.
Nazireeërs in de Bijbel
Over het functioneren van nazireeërs lezen we weinig in de Bijbel:
- Simson is de enige die zonder meer nazireeër wordt genoemd. Hij was daarvoor speciaal door God aangewezen vanaf de moederschoot (Richteren 13).
- Samuël wordt ook vanaf de geboorte door zijn moeder apart gezet. Maar wat zijn moeder belooft (1 Samuël 1:11) is een onvolledige nazireeërbelofte: er staat niets over afzien van wijn en sterke drank.
- Uit Amos 2:12 blijkt dat nazireeërs ook in de tijd van de koningen in Israël voorkwamen, maar meer weten we daar niet over.
- Handelingen 21:23-24 wijst erop dat in de kerk in Jeruzalem ook nazireeërgeloften werden gedaan. Misschien heeft ook Paulus zoiets gedaan, volgens Handelingen 18:18.
- Ook over Johannes de Doper lezen we dat hij vanaf de geboorte was afgezonderd, en geen wijn of sterke drank mocht drinken (Lucas 1:15). Maar daar lezen we niets over het al dan niet scheren van zijn haar.
- Tenslotte wordt ook gesuggereerd dat Jezus een soort nazireeër was, doordat Hij in Matteüs 2:23 Nazoreeër wordt genoemd. Maar daar staat net een iets ander woord, en we lezen voor Hem niets over de beperkingen die voor een nazireeër gelden. Toch geldt wel dat er nooit een mens was die zo aan God was toegewijd als juist Hij.